ရန္ကုန္
၀ါးတန္းဆိပ္ ကမ္း၏ သာယာလွပ ေသာ ညေနခင္းတစ္ခုမွာ ဆိပ္ကမ္းအလုပ္သမားမ်ားက
ငါးဖမ္းေလွေတြေပၚက ငါးျခင္းေတြကို အတင္အခ်လုပ္ေနျခင္းမ်ား
ေခတၱရပ္ဆိုင္းသြားသည္။ ညစ္ေပေနေသာ လမ္းေပၚက ကုန္စိမ္းသည္မ်ားကလည္း
ထိုင္ေနရင္း ၿငိမ္သက္သြားသည္။ လမ္းသြားလမ္းလာေတြကို ဆိုက္ကားစီးဖို႔
ေခၚေနေသာ ဆိုက္ကားသမားမ်ား၏ ေအာ္သံေတြလည္း တိတ္ဆိတ္သြားပါသည္။
သူတို႔က စိတ္႐ႈပ္စြာ အားက် စြာျဖင့္ ေဟာင္ေကာင္ႏွင့္ လန္ဒန္တို႔က
၀တ္ေကာင္းစားလွဖက္ရွင္ ေတြကို က်က်နန၀တ္ထားၾကသူ မ်ားက ဖံုထူေနသည့္
လမ္းေပၚမွာ အေပါက္ေတြႏွင့္ ရႊံ႕ေတြကို သူတို႔ ဖိနပ္ေတြႏွင့္
လြတ္ေအာင္ေရွာင္ ၿပီး ေလွ်ာက္လာတာကို ေမွ်ာ္ ၾကည့္ေနၾကပါသည္။ အနီးအနား
အမိႈက္ေတြေဘးမွာ တြင္းတူေန ေသာ ဧရာမႂကြက္ႀကီးမ်ားကို ေရွာင္ရွားၿပီး
ဂုဏ္သေရရွိ အထက္တန္းလႊာမ်ားက Transit Shed 1 ဆိပ္ကမ္းဂုိေဒါင္ႀကီးဆီ ဦးတည္
ခ်ီတက္သြားၾကသည္။ ထိုဂုိေဒါင္ ႀကီးက သံေခ်းတက္ေနၿပီး သြပ္မိုး အျပင္ဘက္မွာ
အစိမ္းေရာင္သုတ္ထားၿပီး မလႈပ္မယွက္။ သူ႕ပတ္ ၀န္းက်င္ကို ညစ္ပတ္ေနေသာ
ဆိပ္ကမ္းက ၀န္းရံထားသည္။
TS1 ဆိပ္ကမ္းဂိုေဒါင္အ တြင္းမွာေတာ့ အာဖဂန္နစၥတန္ႏွင့္
နီေပါႏိုင္ငံၿပီးလွ်င္ အာရွမွာ အ ဆင္းရဲဆံုးႏိုင္ငံျဖစ္သည့္ ျမန္မာ
ႏိုင္ငံႏွင့္ လံုး၀ျခားေနသည့္ သီးျခားကမၻာတစ္ခုဟု ေခၚဆိုႏိုင္ပါသည္။
ျမန္မာဒ႑ာရီလာနဂါးမ်ားႏွင့္ ကေလးမ်ားကို ဆြဲထားေသာ
ေခတ္ၿပိဳင္ပန္းခ်ီကားႀကီးက နံရံ တစ္ခုေပၚမွာရွိေနသလို ႏိုင္ငံေရး
အက်ဥ္းသားေဟာင္းကအစ သံ အမတ္အဆံုး နာမည္ႀကီးထင္ရွား သူလူတိုင္းက
ငယ္ရြယ္ခ်မ္းသာ သူ အိမ္ရွင္ႏွင့္ ရွန္ပိန္၀ိုင္ေတြကို
ကိုယ္စီကိုင္ေမာ့ေနၾကပါသည္။
သည္အခမ္းအနားက အ ေရာင္းျပခန္းေနရာႏွင့္ အေရာင္း စီမံကိန္းဖြင့္ပြဲည
ျဖစ္ပါသည္။ ေအာက္စဖို႔ဒ္တကၠသိုလ္ဆင္း ျမန္မာႏိုင္ငံက အခ်မ္းသာဆံုးလုပ္
ငန္းရွင္ႀကီး၏ အငယ္ဆံုးသားျဖစ္ သူ အသက္ (၂၉) ႏွစ္အရြယ္ အိုင္ဗန္ပန္ က TS1
သည္ မၾကာေသးခင္ႏွစ္မ်ားက ျဖစ္ေပၚေျပာင္းလဲခဲ့ေသာ
ႏိုင္ငံေရးစီးပြားေရးအေျပာင္းအ လဲေတြအတြင္းမွာ လူေတြကို ဆြဲ ေဆာင္မႈမ်ား
တစ္ဖန္ျပန္လည္ရယူႏိုင္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ထားသည္။ဆိုင္အထဲမွာေတာ့ ေစ်းႏႈန္း
ေတြက မ်က္လံုးျပဴးစရာေတြ ခ်ည္းပင္။ ကပ္လ်က္အခန္းတစ္ ခုထဲက ရွမ္းျပည္နယ္က
ျမန္မာ ကြၽန္းသစ္ျဖင့္ လုပ္ထားေသာ ခံု တန္းတစ္ခုက အေမရိကန္ေဒၚ လာ ၂၅၀၀
ေရာင္းေစ်းရွိသည္။ အမ်ဳိးသမီး၀တ္အက်ႌမ်ားႏွင့္ အျခားလက္ေဆာင္ေတြမွာ ျမန္မာ
ျပည္ကထုတ္လုပ္သည္ဆိုေသာ တံဆိပ္ႏွင့္ TS1 သေကၤတတံဆိပ္ မ်ား တပ္ထားသည္။
မၾကာခင္ အဆိုပါအေရာင္းခန္းမတြင္ ဒီဇိုင္ နာ ပ႐ိုရန္ဇာ႐ိႈလာ၏ ေဒၚလာ
ေထာင္ခ်ီတန္ အေကာင္းဆံုးပိုက္ ဆံအိတ္မ်ားႏွင့္ အေမရိကန္သမၼတကေတာ္
မီရွဲလ္အိုဘာ မားႏွင့္ ၀ီလ်ံမင္းသားၾကင္ယာ ေတာ္ ကိတ္မယ္ဒဲလ္တန္တို႔
ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည္ဆိုေသာ နီ ေပါအေမရိကန္ ဒီဇိုင္နာပါရာဘဲလ္ဂုရန္တို႔၏
လက္ရာမ်ားပါ သည့္ ပစၥည္းမ်ားကို အေရာင္းျပ သထားမည္ ျဖစ္သည္။
‘‘ျမန္မာက ဒါေတြအတြက္ အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလား။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သိခ်င္တယ္ ။
စားဖို႔နဲ႔ ၀ယ္ဖို႔ကို မေက်နပ္ႏိုင္ေသးတဲ့ လူေတြ၊ အာသာမေျပသူေတြရွိတယ္’’ဟု
အမည္းေရာင္တီရွပ္ႏွင့္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအက်ပ္ကို ၀တ္ထားသူပန္က ေျပာပါသည္။
ပန္၏ အျမင္က ျမန္မာျပည္ သည္ ရက္စက္ေသာ စစ္အာဏာ ရွင္လက္ေအာက္မွ
လြတ္ေျမာက္ ႏိုင္ခဲ့ၿပီး အသစ္တဖန္ခမ္းနားျခင္း ေတြ ျပန္လည္စတင္လာေနသည္။၂၀၁၁
ခုႏွစ္တြင္ အာဏာရွင္စနစ္ခ်ဳပ္ၿငိမ္းခဲ့ၿပီးေနာက္ အေနာက္ႏိုင္
ငံအစိုးရမ်ားက စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔ မႈမ်ား ျပန္လည္႐ုပ္သိမ္းခဲ့သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာသည္ ယခုအခါ ပထမဆံုးအႀကိမ္ အေနာက္တိုင္း ပံုစံစားသံုးသူ
ေစ်းကြက္ရွိလာၿပီ။ ပန္ႏွင့္ သူလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ က ဒါကို
စမ္းသပ္ကစားၾကည့္ၾက မည္။
စင္ကာပူႏိုင္ငံမွာ တစ္ႏွစ္ႏိုင္ငံသားပ်ဥ္းမွ်တစ္ဦးခ်င္း၀င္ေငြ ၆၂,၄၀၀
ေဒၚလာ။ အေမရိကမွာ ၅၂,၈၀၀ ရွိေနခ်ိန္မွာ ျမန္မာျပည္ က တစ္ႏွစ္ကို
လူတစ္ေယာက္၀င္ ေငြ ေဒၚလာ ၁,၇၀၀ သာရွိျခင္းက သူတို႔ကို စိတ္ပ်က္လက္ေလွ်ာ့
သြားေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ပါ။ သူတို႔ ၏ TS1 အေရာင္းစင္တာေဘးက အမိႈက္ပံုမွာေတာ့
ကေလးေတြက အမိႈက္ေတြၾကားမွာ ေဆာ့စရာအ ႐ုပ္ေတြရွာေနၾက၏။
‘‘စားသံုးသူေတြအေနနဲ႔ ျမန္ မာကလူေတြက သူတို႔ရဲ႕ အရသာ အႀကိဳက္ေတြကို
မသိရေသးဘူး။ အစကေနစရမွာပဲ။ အိႏိၵယတို႔၊အင္ဒိုနီးရွားတို႔ဆို
သူတို႔အႀကိဳက္ေတြ ရွိတယ္။ ဒီမွာေတာ့ ေစ်းကြက္မွာ ၀ယ္လို႔ရေနတာေတြမ်ဳိးထက္
ကြၽန္ေတာ္တို႔ လန္ဒန္၊ နယူး ေယာက္နဲ႔ ပဲရစ္ေတြက ဖက္ရွင္ဒီ ဇိုင္နာေတြကို
ေခၚလာၿပီး ခင္း က်င္းျပသႏိုင္ပါတယ္’’
အျပင္ကမၻာႏွင့္ ၾကာရွည္စြာ အဆက္ျပတ္ေနၿပီးေနာက္ ယခု အခါ ျမန္မာက
ဟိုယခင္က ႐ုရွား၊ ဗီယက္နမ္ႏွင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံတို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့သည့္
လမ္းေပၚမွာေလွ်ာက္လွမ္းေနပါၿပီ။ ထိုႏိုင္ငံ မ်ား၏ တံခါးဖြင့္မႈသည္ သန္း
ႂကြယ္သူေဌးမ်ဳိးဆက္အမ်ားအ ျပားကို ေမြးထုတ္ေပးခဲ့သည္။ အ ခ်ဳိ႕ကေတာ့
တရား၀င္လုပ္ငန္း မ်ားႏွင့္ ခ်မ္းသာသူမ်ား။ အခ်ဳိ႕ ကေတာ့
အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈမ်ား (သို႔မဟုတ္) တရားမ၀င္လုပ္ငန္း မ်ားက
ခ်မ္းသာသူမ်ားျဖစ္သည္။ ျမန္မာကလည္း ထူးမျခားနားပါ။
အာဏာပိုင္မ်ားက ဘဏ္ လုပ္ငန္းကေန ဆက္သြယ္ေရးဖုန္းကြန္ရက္အထိ
လုပ္ပိုင္ခြင့္လိုင္ စင္မ်ားခ်ေပးေနသည့္အတြက္ ျမန္မာ၏
စီးပြားေရးျပဳျပင္ေျပာင္း လဲမႈမ်ားက အခြင့္အလမ္းေကာင္းမ်ားစြာကို
ဖန္တီးေပးေနသည္။
Wealth-X ဆိုသည့္ ခ်မ္းသာသူမ်ားကို စာရင္းေကာက္ခံလိုက္ ေနသည့္
အတိုင္ပင္ခံလုပ္ငန္း တစ္ခုက ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေလာ ေလာဆယ္ အေမရိကန္ေဒၚ
လာသန္း ၃၀ အထက္ပိုင္ဆိုင္ ခ်မ္းသာသူပုဂိၢဳလ္ေလးဆယ္ခန္႔ရွိ ႏိုင္သည္ဟု
တြက္ခ်က္ထားသည္။သို႔ရာတြင္ သူတို႔က လာမည့္ ဆယ္ရာစုအတြင္း ထိုအေရအတြက္ သည္
ခုနစ္ဆေလာက္ ထပ္တိုး လာစရာရွိၿပီး ကမၻာေပၚတြင္ အ
ျမန္ဆံုးတိုးတက္ႏႈန္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။
ေငြအသစ္ေတြ တိုးပြားလာ သည့္ လကၡဏာရပ္မ်ားကလည္း ေပၚေပါက္ေနပါၿပီ။
ကားတင္ပို႔ခြင့္ေတြ ေျဖေလွ်ာ့ေပးၿပီး ေနာက္ ႐ိုးလ္႐ြိဳက္စ္ႏွင့္
ဂ်ာဂြာၿပိဳင္ကား အေရာင္းျပခန္းေတြရွိလာၿပီ။ ရန္ ကုန္ေဒသခံမ်ားသည္ နာမည္ႀကီး
အျမန္ေမာင္းကားအမ်ဳိးမ်ဳိးကို သံရည္က်ဳိစက္သို႔ ပို႔သင့္သည့္ သံ
ေခ်းတက္အငွားတကၠစီကားမ်ားႏွင့္ လမ္းမ်ားေပၚမွာ ယွဥ္ၿပီး ေတြ႕ေနရပါၿပီ။
ျမန္မာ၏ စီးပြားေရးၿမိဳ႕ေတာ္ ရန္ကုန္ အိမ္ၿခံေျမေစ်းမ်ားကလည္း
မိုးထိေတာ့မတတ္ ေစ်းတက္ေန သည္။ ရန္ကုန္ေရႊေတာင္ၾကားက အိပ္ခန္းေလးခန္းပါ
ေခတ္မီ ႏွစ္ ထပ္အိမ္တစ္လံုးကို အိမ္ငွားခ တစ္လ ေဒၚလာတစ္ေသာင္းခန္႔ရွိ ၏။
ကိုလိုနီေခတ္အိမ္ေဟာင္းႀကီး ေတြကို ပိုင္ဆိုင္သူေတြက အိမ္ ေတြကို
ဖ်က္ၿပီးေခတ္မီတိုက္ေတြ အစားထိုးေဆာက္ေနခ်ိန္မွာ သူတို႔၏ အသက္ (၂၀)
အရြယ္သားသမီး မ်ားက ညဘက္ကလပ္ေတြမွာ ေဂ်ာ္နီ၀ါးကား ၀ီစီကီကို မွာေသာက္ၾကသည္။
တ႐ုတ္က အရွိန္ေလ်ာ့က် သြားခ်ိန္မွာ ျမန္မာတြင္ တန္ဖိုးႀကီး
နာမည္ႀကီးဇိမ္ခံပစၥည္းမ်ားကို တပ္မက္လိုခ်င္မႈမ်ား ႀကီးထြား လာသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္က ျမန္ မာျပည္သားမ်ားသည္ ၀ိုင္၀ယ္ယူ မႈအတြက္ ေဒၚလာ ၁ဒသမ၉
သန္းျဖဳန္းခဲ့သည္ဟု ယူ႐ိုေမာ္နီတာ အင္တာေနရွင္နယ္အမည္ရ ေစ်း
ကြက္သုေတသနအဖြဲ႕က ဆို သည္။ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္တြင္ ထို႔ထက္ ႏွစ္ဆျဖစ္လာၿပီး
ျမန္မာသည္ အာရွမွာ အလားအလာအရွိဆံုးတိုး တက္မႈမ်ားႏွင့္
စီးပြားေရးမ်က္ႏွာစာသစ္ဟု သူတို႔က ေျပာၾကား သည္။
‘‘ဒီမွာ လူေတြဘယ္ေလာက္ ခ်မ္းသာတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ မသိရေပမယ့္
လူအမ်ားစုေ၀းတဲ့ ပြဲေတြ၊ မဂၤလာေဆာင္ေတြမွာ ၾကည့္လိုက္ရင္ အျပင္မွာ ဘီအမ္
ဒဗလ်ဴတို႔၊ ဖာရာရီတို႔ ကားေတြ တန္းစီေနတာပဲ။ လူေတြက ျပဖို႔
မရွက္ၾကပါဘူး’’ဟု အိုင္ဗန္ပန္က ဆိုသည္။ ဖိုဘီစ္မဂၢဇင္း၏ အဆို အရ သူ၏ အေဖ
ဦးသိမ္းေ၀ေခၚ ဆာ့ခ်္ပန္းသည္ အသားတင္အေမရိကန္ေဒၚလာသန္းတစ္ရာမွ သန္း ၆၀၀
အထိ ခ်မ္းသာသည္ဟု ခန္႔မွန္းထားသည္။
သည္ေနရာမွာ အႀကီးအ က်ယ္ေမးစရာရွိလာသည္က ခ်မ္း သာႂကြယ္၀လာေသာ သူေဌးအ
သစ္မ်ား၏ သံုးစြဲမႈမ်ားက ဆင္းရဲ သာမ်ားကို ၿခိမ္းေျခာက္လာၿပီး
အဆင့္အတန္းမတူသူမ်ားအ ၾကားတြင္ ျပႆနာမ်ားမျဖစ္ဘဲ
အဆင္ေျပႏိုင္ပါ့မလားဆိုသည္ပဲ ျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္အနည္း ငယ္က
ျမန္မာေခါင္းေဆာင္မ်ား သည္ ဇိမ္ခံပစၥည္းသံုးစြဲမႈမ်ားအ ေပၚတြင္
မေက်နပ္မႈမ်ားရွိလာ မည္စိုးသည့္အတြက္ မိသားစုအ ခ်ဳိ႕က ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားကို
သိသိသာသာျပၿပီး အမ်ားစုက ႏိုင္ငံျခား ဘဏ္စာရင္းမ်ားဖြင့္ကာ သို၀ွက္
သိမ္းထားၾကသည္။
ယခုအခါ တိုင္းျပည္ပြင့္ လင္းလာမႈေၾကာင့္ ရရွိလာသည့္
အက်ဳိးအျမတ္မ်ားမွာ ယခင္စစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းထား သည့္
အခြင့္ထူးခံ စီးပြားေရးသမားမ်ားထံသို႔ပဲ ေရာက္သြားသည္ဟု ျပည္သူမ်ားက
ဆိုသည္။ မူးယစ္ ေဆး၀ါးကုန္ကူးမႈ၊ စစ္အစိုးရႏွင့္ ေပါင္း၍
အက်င့္ပ်က္ျခစားၿပီး စီမံကိန္းမ်ား လုပ္ခဲ့မႈတို႔ေၾကာင့္
အခ်ဳိ႕စီးပြားေရးသမားမ်ားမွာ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ား၏ စီးပြားေရး
ပိတ္ဆို႔မႈစာရင္းတြင္ ရွိေနဆဲျဖစ္ သည္။
‘‘လူေတြရဲ႕ ၀ွက္ထားတဲ့ ေငြ မည္းေတြ အခုထြက္လာေနၿပီ’’ဟု ခ်င္းျပည္နယ္က
ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားသူ ခ်ယ္ရီဆာအူက ဆို သည္။ ခ်မ္းသာသူမ်ားမွာ တစ္
ေယာက္က ဖာရာရီကား၀ယ္စီး လွ်င္ တစ္ေယာက္က ဘန္တေလကား၀ယ္စီး၏။ တစ္ေယာက္က
ငါးထပ္တိုက္ေဆာက္လွ်င္ တစ္ ေယာက္က ေျခာက္ထပ္တိုက္ ေဆာက္ၿပီး
အခ်င္းခ်င္းၿပိဳင္ဆိုင္ ေနၾကသည္ဟု သူကဆိုသည္။
‘‘ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကမၻာ့ဘဏ္ တို႔ ဘာတို႔မလိုပါဘူး။ အခုလို အရမ္းခ်မ္းသာတဲ့သူေတြက ေငြ ေတြကို အက်ဳိးရွိေအာင္ သံုးဖို႔ပဲ လိုတယ္’’
ျမန္မာကသူေဌးလက္သစ္ မ်ားကေတာ့ သည္လိုပံုေဖာ္ဖို႔က နည္းနည္းခက္သည္ဟု
ဆိုပါ သည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
သိုသို၀ွက္၀ွက္မသံုးမျဖဳန္းေနလာၿပီးေနာက္သည္လိုနည္းနည္းပါးပါး
ဇိမ္ခံသံုးျဖဳန္းခ်င္သည့္အတြက္ လူမ်ား၏ အျပစ္တင္ခံေနရသည္ဟု သူတို႔ကဆိုသည္။
(ေ၀ါစထရိဂ်ာနယ္ပါ Meet The New Rich in Myanmar ေဆာင္းပါး ပထမပိုင္းကို
ထားထားျမင့္ ဘာသာျပန္ဆိုသည္။ ဒုတိယပိုင္းကို စေနေန႔ (စက္တင္ဘာ ၆ရက္)ထုတ္
သတင္းစာတြင္ ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။)
